Różne sposoby rytownicze nadal odgrywają w dzisiejszych czasach istotną funkcję. Czym się różnią konkretne możliwości rytownicze? Które sposoby stosujemy najczęściej? Niewątpliwie jedną z najczęściej używanych sposobów jest grawerowanie. Grawerowaniem definiuje się przeważnie wycinanie linii oraz punktów w metalu. Stosując tego typu procedurę, mamy szansę rylcem wyryć na płycie sprecyzowany wzór. W większości wypadków stosowana jest do tego miedź, doceniana za miękkość oraz prostą obróbkę, w wielu przypadkach stosuje sięrównież stal. Najczęściej stosowane jest grawerowanie kreskowe. Stosując tę technikę na płycie wycina się linie oraz punkty, które poprzez użycie różnorodnych głębokości umożliwiają wykonywanie ciekawych wzorów. Właściwie pokrewną techniką jest grawerowanie punktowe. W tym przypadku rylec używany jest analogicznie jak ołówek, a w rezultacie rzeźbienia, na płycie tworzą się wypukłe rąbki. To za ich sprawą mamy możliwość z kolei produkować odbitki. Metody rytownicze mogą kiedy niekiedy zaskakiwać swą dokładnością a także przeróżnymi możliwościami zastosowania. Pierwszorzędnym przykładem z pewnością jest mezzotinta, ceniona głównie za bogactwo tonów, co zapewniało ogromne możliwości. Technologia ta zrobiła się popularna już w XVII wieku, kiedy to stosowano ją jako technikę pozwalającą na wykonywanie reprodukcji dzieł malarskich. Technologia ta potrzebuje starannych przygotowań oraz odpowiednich narzędzi.
Rzecz jasna dzisiaj nie wolno nie uwzględnić także metody grawerowania za sprawą lasera, znakomicie każdemu znane jako grawer laserowy. Zapewne dużo ludzi zetknęło się z personalizacją podarunków, gdzie właśnie takiego typu technika jak przykładowo laserowe grawerowanie szkła jest niezmiernie często stosowana. Technika ta zapewnia niesamowitą precyzję oraz wyjątkowy rezultat, przy tym nie jest niesamowicie kosztowna, bowiem nie wymaga wpierw sporządzenia matryc lub form, a do tego jesteśmy w stanie grawerować de facto w każdym materiale jak chociażby plexi, sklejka czy korek. Inną uznaną metodą jest kwasoryt, w wypadku którego pracę nad płytą rozpoczyna się od zalania płyty cienką odporną na kwas warstwą nazywaną werniksem. W tej funkcji znakomicie ma możliwość się sprawdzić wosk pszczeli, w wielu przypadkach używana jest także żywica. W tak naszykowanej powłoce rzeźbi się potem wzór, który doceniany jest za wysoką czytelność. Do tworzenia wzorów na takiego typu płycie wystarczy odpowiednia igła. Gdy wzór jest zakończony, płytę zatapia się w roztworze kwasu solnego. W miejscach, gdzie żywica czy też wosk pozostał zdrapany, tam wdziera się kwas, który tworzy na płycie zagłębienia wymagane do sporządzania reprodukcji.
